Početak urbanizacije, šezdesetih godina dvadesetog veka, donosi Novom Sadu prve solitere – tornjeve, koje građani identifikuju kao kule. Kule na Limanu 3 su stambeni objekti, koji su nastali 1973. godine. Građene su po projektu arhitekata B. Vučkovića i S. Komadine, koji su bili deo beogradskog projektnog biroa „Arkon“. Pozicionirane su na uglu Bulevara cara Lazara i Balzakove ulice. Sa spratnom visinom P+17 dominantne su zgrade na Bulevaru cara Lazara, projektovane kao reperi, ne samo Limana već čitavog grada. Jedna od poslednjih etapa usmerene stambene izgradnje na novim naseljima Liman 1-4, simbolično je označena podizanjem jednih od najviših stambenih građevina u Novom Sadu.

Kule su građene u mešovitom sistemu. Osnova je tipska i projektovana tako da centralnu poziciju zauzimaju komunikacije, dok su stanovi projektovani oko stepeništa. Dve varijacije stanova, sa prostranim sobama i lođama, čija pozicija formira nešto slobodnije razrađenu fasadu inače stroge forme zgrade, ove kule stavlja u red arhitektonski uspešnih rešenja objekata ovog tipa u Novom Sadu.  Planovi stanova, definisani po kvalitetnim i normiranim standardima, pokazatelj su  pažljivo osmišljavanog prostora za život. Ove tri višespratnice rađene su kao tipski projekat, sa po 68 stanova, sa sličnom tipologijom stanova, isti konstruktivni sistem i materijalizacija. Njihova pozicija u bloku omogućila je podjednako osunčanje svih zgrada i ujedno stvorila još jedan prostorni kvalitet bloka. Netipično postavljanje zgrada, koje nisu uz samu liniju ulice, omogućilo je kreiranje većih slobodnih površina i parking prostora. Problem sa kojim su se susretali stanovnici višespratnica, tih godina, u blokovskim naseljima je unificiranost i nemogućnost identifikacije zgrada. Kule na Limanu nisu imale takav problem,  jer se u urbanom jezgru Bulevara cara Lazara izdvajaju svojom visinom i prepoznatljivom formom.

Izvori

Tehnički arhiv Grada Novog Sada

Podnosioci izveštaja

Dragana Konstantinović, Slobodan Jović, Dragana Kocić, Maja Momirov