_Atlas stanovanja

Adresa
Urbani blok, oivičen ulicama: Bul. Arsenija Čarnojevića, Antifašističke borbe, Bul. Milutina Milankovića, Milentija Popovića, opština Novi Beograd, Beograd.
Godina
početak izgradnje 1969
završetak izgradnje 1976
Ime arhitekte/urbaniste
Aleksandar Stjepanović, Božidar Janković, Branislav Karadžić
Firma koja je gradila
GP Napred, GP Ratko Mitrović
Firma koja je projektovala
Atelje Osnova; Institut za ispitivanje materijala NR Srbije
Tipologija
Arhitektura - Višeporodična/kolektivna, Kula, Lamela, Meandar
Urbanizam - Stambeni blok
Ključne reči
Blok 23, Novi Beograd, Centralna zona

Blok 23 Centralne zone Novog Beograda

Blok 23 je ugaoni blok Centralne zone Novog Beograda, čiji arhitektonsko-urbanistički program kao polazište koristi Blok 21 – modul urbanističke celine Centralne zone. Blok 23 u programskom smislu sadrži varijantu iste tipologije kule, „štangle“ i meandra, preslikanih „u ogledalu“ sa Bloka 21 u odnosu na zamišljenu središnju osu celine u pravcu istok-zapad. Blok je pravougaonog oblika, dimenzija 600h400m, površine oko 19ha. U bloku je sagrađeno 2100 stanova (1929 po projektnom programu), za planiranih 7560 stanovnika, gustina naseljenosti je 395 st/ha. Blok je projektovan i građen kao investicija Jugoslovenske narodne armije, i do privatizacije fonda tokom 1990-tih bio u fondu Vojno-građevinske direkcije.

Blok 23 ima 4 stambene kule, spratnosti P+21 (nakon izrade Studije visokih objekata, spratnost je podignuta sa P+16), čiji se sklop sastoji iz 4 ugaone i 2 linearno organizovane stambene jedinice. Stanovi su konciprani sa fleksibilnim osnovama (jezgro jedinice + lateralne prostorije), u prizemlju su isplanirani prostori namenjeni kućnom savetu i dnevnom boravku dece, a  na krovnim terasama najmanje po jedan slikarski atelje. U prostou između kula izgrađena je polu-ukopana podzemna garaža. Blok ima i 2 „štangle“ – horizontalna stambena bloka spratnosti P+10+Pk; osnova objekata je dvotrakt, dužine 280m, sa lamelama koje su tačkasto spajane vertikalnom komunikacijom. Sklop je sačinjen od 14 lamela. U prizemlju predviđeno po 5 prostorija za kućne savete, na krovnim terasama najmanje po jedan slikarski atelje. Danas se u prizemlju „štangli“ nalaze različiti poslovni prostori (uglavnom amenjeni trgovini), a objekta 5 ima i podzemnu garažu zahvaljujući denivelaciji terena prema autoputu. Ovi objekti su početkom 1990-tih nadograđeni u cilju dobijanja dodatnih stambenih jedinica. Blok ima 2 meandra spratnosti P+4+Pk, osnove u obliku kvadrata. Osnova objekta je dvotrakt, sa lamelama koje su u osnovi tačkasto spajane vertikalnom komunikacijom; sklop je sačinjen od 18 lamela (1+2+8+6+1) međusobno upravnih. Projektnim programom je potrebno nameniti oko 10 stanova sa direktnim pristupom spolja za osobe sa otežanim kretanjem, dok je u delu prizemlja objekta 7 predviđen je dopunski punkt za snabdevanje. Od planiranih pratećih sadržaja izgrađeni su svi planirani programom: dva vrtića sa jaslicama, osnovna škola i centar mesne zajednice. Prema konkursnom zadatku planiran je i objekat samačkog hotela, koji nije izgrađen a na čijem mestu je tokom 2000-tih započeta izgradnja poslovnog objekta sa heliodromom, koji nije završen. Najveći broj stanova je trosoban (31,3%) i dvoiposoban (28,95%).

U konstruktivnom smislu kule su ramovska konstrukcija koju čine stubovi i zidna platna (šajbna), podužne i poprečne grede i serklaži i međuspratne ojačane ploče livene na licu mesta. Dimenizije stubova su 30h70 i 30h120cm, a širina zidnih platana je 15, 20, 25 i 30cm, međuspratna konstrukcija je uglavnom šuplja AB ploča sistema „Ratko Mitrović“ visine 20cm, iznad podruma urađena je AB ploča visine 10cm. Fasadni elementi (sendvič-parapeti, zidna platna, ograde balkona) su montažni, a na licu mesta su rađene ograde na krovu. Meandri i „štangla“ 6 (ulica Milutina Milankovića) su građene u nosećem armirano-betonskom  skeletu; svi unutrašnji zidovi su montažni i služe kao ispuna; horizontalne sila zemljotresa i vetra preuzimaju AB šajbne raspoređene oko vertikalnih komunikacija-čvorišta; međuspratna konstrukcija je viseća tavanica, koja se lije zajedno sa gredama do 2/3 visine (položaj neutralne ose), dok ostatak od 1/3 visine greda se, po uvlačenju negativa, zaliva na licu mesta. Sistem rada je polumontažni, sa montažnim tavanicama, parapetima, žardinjerama i oblogama, dok je skelet i zalivanje čvorova i greda monolitno. „Štangla“ br. 5 (bulevar Arsenija Čarnojevića) je građena u IMS Žeželj sistemu (izvođač GP Napred).

Blok 23 je postao globalno poznat kao ikona brutalističke arhitekture, a zbog specifičnog rešenja fasadnih elemenata koji formiraju svojevrsnu betonsku rešetku na fasadi, nazivan je i betonskim barokom u domaćim stručnim krugovima. Iako u materijalizaciji preovladava natur beton, autori su detaljima stolarije i bravarije uneli žive boje među strukture od betona. Stanovi u Bloku 23 se smatraju za reprezentativne primere tzv. beogradske škole stanovanja i odlikuju se fleksibilnim osnovama, zoniranjem, „kružnom vezom“ između prostorija koju omogućavaju pomične pregrade. Danas su objekti i javne površine u jako lošem stanju, usled lošeg održavanja i dotrajalosti elemenata. Vidljive su brojne parcijalne izmene na fasadama i krovovima, dogradnje, promena stolarije i zastakljivanje terasa. Najveći problem predstavljaju oštećenja betonskih elemenata, delaminacija i korozija armature usled infiltracije vode i ciklusa zamrzavanja i otapanja leda, dotrajali ravni krovovi i terase, ali i proizvoljne intervencije na elementima konstrukcije. Blok ima aktivnu lokalnu zajednicu, koja radi na održavanju zajedničkih javnih prostora u okviru bloka.

 

Izvori

  1. Arhitektura urbanizam, brojevi: 2, 41-42, 74-77, 80-81. Beograd: Organ Saveza društava arhitekata i Saveza društava urbanista Jugoslavije, 1960-76.
  2. Blagojević, Lj. Novi Beograd – osporeni modernizam. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Arhitektonski fakultet Univerziteta u Beogradu, Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, 2007.
  3. Vujnović R.: Dinamika izgradnje grada – Jedna etapa u izgradnji i rekonstrukciji Beograda. Beograd: Časopis Izgradnja, Savez građevinskih inženjera i tehničara Srbije i Savez arhitekata Srbije, 1997.
  4. Jovanović, J. (2014). Elaborat analize prethodno zaštićene celine Centralna zona Novog Beograda – blokovi 21, 22 i 23. Urbanističko-arhitektonska analiza. Dokumentacija Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
  5. Jovanović, J. (2017). Mass Heritage of New Belgrade: Housing Laboratory and So Much More. Periodica Polytechnica Architecture, 48(2), pp. 106-112. https://doi.org/10.3311/PPar.11621.
  6. Jovanović, J. Arhitekta Aleksandar Stjepanović. Infrastruktura društva: stanovanje i prateće funkcije, objekti dečije zaštite, školstva i visokog obrazovanja. Beograd: Društvo arhitekata Beograda – Beogradska internacionalna nedelja arhitekture, 2019.
  7. Tehnička dokumentacija NO Novi Beograd – blok 23, Istorijski arhiv Beograda (IAB)
  8. Urbanizam Beograda br. 2. Beograd: Urbanistički zavod Beograda, 1969.
  9. Lična arhiva arhitekte Aleksandra Stjepanovića

 

Podnosilac izveštaja

Jelica Jovanović, d.i.a.